پسرم کلاس اولی شد.

پیش دبستانی رو با اون مشکلات اولش با موفقیت تموم کردی.

حالا دیگه مدیر متوجه ی هوش و استعدادت شده بود و اجازه نمیداد از مدرسش بری........منم خوب بدم نمی اومد......همونجا ثبت نامت کردیم."دبستان ره آورد"

اسم خانم معلمت "سرکار خانم هلالی "بود.........روز  جشن شکوفه ها یه سبد گل خوشگل برات خریدمو با هم راه افتادیم طرف مدرسه.........چه روزای خوبی بود............پسرم تو فرم مدرسه با اون کیف و کفشی که خاله نوشین جون برات خریده بودن چه خوشتیپ شده بودی.........

مدرسه رو تزئین کرده بودنو  یه نفرم با لباس خرگوش به بچه ها خوش آمد میگفت...........شیرینی میدادن.........عکاسم اومده بود تا از بچه ها عکس بندازه.............

بعد از سخنرانی مدیر بچه ها یکی یکی از زیر قرآن رد شدن و رفتن سر کلاس.........این جور مواقع بغض بدی گلومو میگیره اندازه ی یه پرتقال ......... می خوام خفه شم..........اما خودمو نگه داشتمو گریه نکردم.........

گل پسرم ! شاید الان بهم بخندی اما ایشاالله وقتی خودت پدر شدی اونوقت حال منو درک میکنی .......چون میدونم از اون پدرای با احساس میشی..........

خلاصه تو که رفتی سر کلاس منم دویدم اومدم........دیدم پشت نیمکت نشستی..........مودب و متین.......

از خانم هلالی خواهش کردم باهم عکس یادگاری بگیرین..........

اونروز بعد از چند ساعت برگشتیم خونه...........اما از اول مهر رسما شما شدی کلاس اولی..........